
In de bedrijvige wachtkamer van polikliniek Blauw in het Wilhelmina Kinderziekenhuis hangen 3 werken van Jakup Ferri. Ferri maakt video’s en tekeningen, van grote muurtekeningen tot kleine zaktekeningen. In zijn tekeningen schetst hij op een ongekunstelde en ontwapende manier de mens in wonderlijke en soms absurdistische situaties. Hij vindt zijn inspiratie in zijn dagelijkse leven, zijn kunstenaarschap en zijn jeugd in Pristina (Kosovo). Het werk in polikliniek Blauw heeft de cartooneske stijl van zijn tekeningen. Dit keer heeft Ferri een mozaïek gemaakt, een techniek uit de oudheid die in de loop der tijd telkens weer werd toegepast, tot op de huidige generatie kunstenaars. Ferri’s belangstelling voor volkskunst waarin ambachtelijkheid een belangrijke rol speelt, inspireerde hem tot het gebruik van andere materialen en technieken, zoals het mozaïek. Voor dit mozaïek gebruikte hij het kartonnen verpakkingsmateriaal van voedingsmiddelen. De situaties waarin Ferri zijn figuren plaatst, ontstaan tijdens het maakproces. Hier zien we de in zijn werk steeds terugkerende karakteristieke figuur, de tweede van rechts, die zich in schijnbaar goed gezelschap koestert in de schaduwrijke beschutting van de parasol. Deze figuur is niet Ferri zelf, zo heeft de kunstenaar eens verklaard, maar wel een beeldbepalend personage. Het gezicht van zijn hoofdpersoon brengt Ferri als eerste tot leven. De gemoedstoestand ontwikkelt zich als vanzelf en zal het tafereel bepalen. Ook als Ferri zijn werk heeft voltooid, gaat het verhaal verder. Ferri’s verhalen zijn nooit echt ‘af’, maar nodigen steeds uit om er op voort te borduren.
Tekst: Mieke van der Star
Fotografie: Thomas Dobber